absürdotobiyografi_hazar

O zaman boşvermiştim.Yani yaşım yok. Var diyorlar ama ben bilmiyorum.Bilsem bile söylemezdim. Adım Muktedir, Soyadım Porselen. İşim kapı kapı gezip insanları, sıkılan, evinde sıkılan, insanları eğlendirmek. Çene çalmak . İsteyenlerle oturuyoruz. Salonlarda, mutfaklarda. Çay kahve falan da veriyorlar. Ev yapımı kurabiye bazen bira, rakı, ne varsa.Tanrı misafiri usulü. Benim için hayat sıkıcı değil. Nasıl olabilir ki? Geziyorum, farklı binalarda, odalarda. Bazen aşık oluyorum birine, genci yaşlısı. Kısa süreli mutluluklar yaşıyoruz. Akşamları eve gitme gibi bir durumum yok. Bacaklarım, ayaklarım güçlüyse yürüyorum ve bir eve kapağı atıyorum.
İnsan eğlendirmenin mesaisi olur mu? Paramı böyle kazanırım.Elime para değmeden. İhtiyaçlarım para olur.Paraya dokunmam. O da bana dokunmaz. Ben insana dokunurum, sesle, gülücükle, endişeyle, elle. O da başarabilirse bana dokunur.Budur benim için hayat. Oradan oraya uzanmak.